Travelsat50 Reisverhaal Vietnam
Wij maakten een 14-daagse rondreis door Vietnam met de ANWB. Dit was onze tweede reis met de ANWB, en wij raken er maar niet op uitgekeken. De kans om mooie plekken te bezoeken en leuke nieuwe mensen te ontmoeten. Wat een fijne reisorganisatie is dit.
Reis
“Op 28 februari 2020 begon onze reis naar Vietnam met een 13 uur durende vlucht via Abu Dabi naar Hanoi, alwaar de thermometer op 26 graden stond. Niet overdreven zonnig, maar lekker warm, korte broek aan. Lekker om je reis mee te beginnen.
Cultuur
Hanoi, de hoofdstad van Vietnam, is een drukke, gezellige stad met een overvloed aan winkeltjes, eetgelegenheden, markten en zwermen brommers en scooters. Centraal gelegen rond het Hoan Kiem-meer hebben we alles op loopafstand bekeken en ons laten onderdompelen in de Vietnamese eet- en drinkcultuur. Alles wat leeft en groeit, staat hier op het menu. Van kip, varken, allerlei mogelijke vissoorten, schelpdieren tot orgaanvlees.
Halong Bay
Na 2 dagen in Hanoi en verlaten wij de grote stad en gaan we onder weg naar Halong Bay. Voordat we dat doen, zullen we voor het eerst met een watervliegtuig boven Halon Bay vliegen. Er passen zo’n 10 personen in het watervliegtuigje. Als we instappen staat het vliegtuig nog op het land maar daarna rijdt hij een helling af het water in vanwaar hij opstijgt. Ik heb al in heel wat vliegtuigen gezeten, maar dit is toch wel weer een bijzondere ervaring. Het valt mij op hoeveel moeite het watervliegtuig heeft om los te komen van het water. Ook even goed opletten of je niet een boot tegenkomt voordat je in de lucht bent.
Het is mooi weer en het uitzicht is fantastisch. De vlucht duurt 20 minuten en dat lijkt kort maar voor zo’n rondvlucht is het precies genoeg. Het landen op het water gaat juist weer veel soepeler en zachter dan op het land. We varen terug en even laten staat iedereen vol andrealine weer met beide benen op de grond.
Onderweg naar de haven, merken wij de eerste signalen op dat er iets aan de hand is. Door de Coronapandemie, worden we voordat we het schip opgaan eerst allemaal op temperatuur gemeten en is er bijna geen enkele toerist meer te vinden.
De Halongbay ligt er maar somber bij, maar kan zelfs nu zijn verbluffende schoonheid niet verbergen. De meer dan 2000 eilanden en eilandjes, de karstbergen, zijn net bergtoppen die boven de zee uitsteken. Het zoveelste wonder der natuur dat we op onze reis mogen aanschouwen. Door erosie zijn vele grotten ontstaan en werden sommige bergen tot echte sculpturen herschapen, vaak begroeid met kleine tropische bosjes.
Onderweg komen we nog twee drijvende vissersdorpjes tegen en uiteraard vele andere toeristenboten, maar deze jonks maken nu eenmaal deel uit van het landschap en geven het zelfs een deel van zijn charme.
Spartaans reizen
Na vier dagen zijn we met de nachttrein in een Spartaans treinstel van Russische makelij afgezakt naar Hue. Een ritje van 650 km waarna we ’s morgens arriveerden. Hue is een voormalige keizerstad waar we de Keizerlijke citadel, de pagodes en de stad zelf, uitgebreid bezocht hebben. Tot slot hebben we een boottocht over de parfumrivier gemaakt in een drakenboot. Hier worden de signalen erger en de pandemie zorgt ervoor dat restaurants sluiten of niet meer opengaan. Ook wordt het bezoeken van bekende plekken, steeds mindr druk.
Hanoi
Vanuit Hue reisden we per bus naar Hoi An. Een ritje van 135 km waar we ruim drie uur over deden. Hierdoor kregen we een goede indruk van het wegennet en wat zich hierlangs allemaal afspeelt, zowel in de stad als op het platteland. Alles vindt plaats langs de straat of in de goot: het repareren van bromfietsen en meubels, het wassen, koken en eten.
Hoi An is onder andere door invloed van vroegere Chinese immigranten geworden tot een toeristisch rustpunt met antieke Chinese huizen, restaurantjes, kleermakers en winkeltjes. We hebben daar tussen de rijstvelden door gefietst, het strand bezocht aan de Zuid-Chinese zee en uiteraard weer veel lokale eetgewoontes beproefd.
Corona
Vandaag leren we dat er een Nederlandse groep, in quarantaine is gezet omdat zij mogelijk in aanraking zijn geweest met de pandemie. De sfeer slaat wel enigszins om, het wordt steeds duidelijker dat dingen zijn veranderd en dat onze aanwezigheid niet altijd wordt gewaardeerd.
Saigon
Vervolgens zijn we per bus naar Danang gereden, vanwaar we de vliegreis naar Ho Chi Min-stad – het vroegere Saigon hebben gemaakt. Ho Chi Min-stad is met 9 miljoen inwoners en evenzoveel scooters, de grootste stad van Vietnam. Het is een chaotische stad met druk verkeer en een tropische warmte van gemiddeld 35 graden, gelegen aan de Saigon rivier. Vooral ’s avond als de temperatuur wat aangenamer werd, was het heel gezellig in de ontelbare eetgelegenheden met de zeer vriendelijke mensen die deze Vietnamese stad bevolken.
Steeds duidelijker wordt, dat wij als toeristen niet meer welkom zijn. We krijgen het advies dat we ook echt op het vliegtuig moeten zitten, want ons vliegtuig is het laatste wat Vietnam zal verlaten. De normaal zo aardige Vietnamezen, zien ons als last en willen ons zo snel mogelijk kwijt.
Lock down
Vanuit Saigon ving de terugreis via Abu Dabi aan. Met duizenden gemaakte foto’s op zak zijn we na 16 uur vliegen op Schiphol aangekomen! Hier wordt ons duidelijk, dat de wereld is veranderd. In Nederland wordt de dag na aankomst de lockdown afgekondigd. Wij hadden nooit kunnen bevroeden, dat op het moment van vertrekken dit ons ten deel zou vallen. Wat rest is een mooie vriendschap, en mooie herinneringen aan onze voorlopig laatste reis!
